Hoesten tijdens het aandraven - Is het COPD of kan het ook iets anders zijn?

Leestijd 2 minuten

Een van de grote zorgen van veel paardeneigenaren is de aanwezigheid van chronische hoest bij paarden, ook wel bekend als “hooi-allergie” of “chronische obstructieve longziekte (COPD)”.

Wanneer het paard eenmaal gevoelige luchtwegen heeft, kan het voor de eigenaar vaak stressvol zijn in termen van huisvesting en voedingsmanagement. Maar niet elke hoest hoeft als een alarmsignaal te worden beschouwd.

Zelfs een paard kan zich gemakkelijk verslikken terwijl het haastig zijn mineraalvoer opeet.

Als je een paard hebt waarbij dit vaak gebeurt, kun je bijvoorbeeld het krachtvoer over het hooi strooien of twee tot drie grote stenen in de voerbak leggen, zodat het paard langzamer eet. Op die manier zal het paard zijn voedsel niet meer “verkeerd” binnenkrijgen.

Echter hoor je paarden vaker hoesten tijdens het rijden. Niet continu en ook niet afhankelijk van hoe stoffig de rijbaan op dat moment is. Meestal betreft het een hoest of een korte hoestbui die alleen optreedt bij de eerste keer aandraven.

Het paard zal de rest van de les of van het training niet meer hoesten en ook een normale ademhaling hebben.

Het is niet meteen noodzakelijk om hier een bronchoscopie uit te voeren. Deze hoestsymptomen worden vaak veroorzaakt door een geblokkeerd middenrif.

Wanneer het paard voor het eerst draaft na het opwarmen, haalt het diep adem. Als het middenrif echter geblokkeerd is, kan de buikademhaling niet zo diep worden uitgevoerd als eigenlijk de bedoeling is. De inademing wordt vroegtijdig gestopt en een hoestprikkel wordt geactiveerd.

Veel van de minder getrainden onder ons herkennen dit wanneer ze plotseling moeten rennen, bijvoorbeeld wanneer een paard weer door de draad is gegaan.

Conclusie:

Als het paard alleen hoest tijdens het draven, kan dit worden veroorzaakt door een geblokkeerd middenrif en heeft dit meestal niets te maken met de luchtwegen. Een mogelijke oplossing voor dit probleem kan een behandeling zijn door een craniosacraal therapeut of een osteopaat die ook visceraal werkt.

Het is belangrijk om te weten dat niet elke hoest meteen wijst op een ernstig probleem en onmiddellijke medicatie vereist. Bij twijfel is het echter altijd raadzaam om een grondige diagnose te laten stellen door een dierenarts of therapeut.