Veel mensen gaan ervan uit dat het onschadelijk is om oud brood te drogen en het aan hun paard te geven als een bijzondere traktatie. Daar is toch niets verkeerds aan? Vooral niet als onze paarden het zo lekker vinden.
Vanuit voedingsoogpunt is brood echter sterk bewerkt voedsel dat beter niet in het dieet van een paard kan worden opgenomen.
Bij de moderne broodproductie komt meer kijken dan een simpele combinatie van bloem, gist, zout en water. Om de winstgevende geautomatiseerde productie te stroomlijnen, wordt een groot aantal additieven gebruikt.
Er zijn ongeveer 200 additieven goedgekeurd voor de broodproductie, waarvan er tot 20 in één deeg worden gebruikt. Deze additieven dienen verschillende doelen: zuurteregelaars verlengen de houdbaarheid, suiker en moutextract zorgen voor een donkere “volkoren” kleur. Weipoeder, een bijproduct van de zuivelindustrie, verbetert het uiterlijk van de korst. Al deze toevoegingen zijn bedoeld om brood visueel aantrekkelijker te maken.
Daarnaast worden enzymen en verbindingen gebruikt om productieprocessen te versnellen. Cysteïne helpt bijvoorbeeld om beter te kneden en voorkomt dat het deeg aan apparatuur blijft plakken. Deze stof wordt vaak gewonnen uit varkenshaar of pluimveeveren.
Helaas hoeven de meeste van deze additieven volgens de voedselwetgeving niet te worden vermeld, waardoor consumenten niet weten welke minder smakelijke stoffen er in brood verstopt zitten.
Zelfs als zelfgebakken brood zonder zulke toevoegingen wordt gemaakt, kunnen de hoofdingrediënten van het meeste brood – tarwe en misschien wat roggemeel – problemen opleveren voor paarden.
Beide soorten granen bevatten gluteneiwitten die een uitdaging vormen voor de spijsvertering van paarden en kunnen leiden tot spijsverteringsstoornissen. Bovendien is tarwezetmeel moeilijk te verteren voor paarden en draagt het bij aan gelatinering, ontstekingen in het spijsverteringskanaal en zelfs hoefbevangenheid.
In de literatuur werd meer dan een eeuw geleden al afgeraden om deze granen aan paarden te voeren.
Afgezien van deze zorgen, moet het algemene probleem van zetmeel in paardenvoer ook worden opgemerkt.
Brood bevat zetmeel, wat volgens de huidige onderzoeken vermeden moet worden in paardenvoeders. Wanneer zetmeel wordt verteerd in de dunne darm, wordt het omgezet in bloedsuiker. Als deze suiker niet wordt verbruikt door lichamelijke activiteit, wordt hij opgeslagen, wat kan leiden tot stofwisselingsproblemen en obesitas.
De prevalentie van aandoeningen zoals EMS, insulineresistentie, hoefbevangenheid, PSSM en symptomen van Cushing bij paarden is in verband gebracht met diëten met veel suiker en zetmeel.
Rekening houdend met al deze factoren is het duidelijk dat brood, of het nu vers of gedroogd is, ongeschikt is voor paarden vanwege de samenstelling en mogelijke nadelige effecten op de gezondheid van paarden.
