We hebben 5 belangrijke don’ts in paardenvoeding gepresenteerd en veel reacties losgemaakt, wat zeker ook te maken heeft met het feit dat de punten die we hebben genoemd erg populair zijn in paardenvoeding.
Zijn deze uitspraken over kuilvoer te generaliserend?
Iedereen die ons kent, weet dat we over het algemeen niet geloven in algemene antwoorden. Vooral vanuit therapeutisch oogpunt moet elk paard individueel bekeken en gevoerd worden. Juist daarom beantwoorden we de meeste berichten en vragen die ons bereiken altijd met “…dat kun je niet in algemene termen zeggen, want we kennen het paard niet en hebben niet genoeg informatie” of “…je zou een gedetailleerde en holistische anamnese moeten doen”.
MAAR: er zijn diervoeders die veralgemeend kunnen worden
en dat doen we bewust. Dit is het geval wanneer een voeder niet geschikt is voor ELK paard, er zijn dus geen uitzonderingen. Als we een uitspraak zouden doen als “…voor de meeste paarden…” in plaats van te veralgemenen, zou dat gewoon niet eerlijk zijn, maar een leugen.
En ja, we weten dat er waarschijnlijk commentaar komt met: “Maar ik doe het al jaren op deze manier en mijn paard ziet er goed uit.” We zijn ons er terdege van bewust dat er genoeg paarden zijn die op deze manier gevoerd worden en veel van hen zien er niet slecht uit.
Maar alleen omdat iets probleemloos werkt, wil nog niet zeggen dat het gezond is of zelfs bevorderlijk voor de gezondheid. Het is verbazingwekkend hoe lang paarden onjuiste en ongeschikte voeding kunnen compenseren, omdat de drang om te overleven uiteindelijk sterker is.
Maar laten we hier wat dieper op ingaan. In de volgende artikelen gaan we in op de genoemde punten en leggen we uit waarom deze uitspraken eigenlijk voor alle paarden gelden. In de volgende artikelen zullen we kijken naar het onderwerp olie en de vraag of het beter is om organische of anorganische mineralen te gebruiken om in de basisbehoefte aan mineralen te voorzien.
Kuil, biergist en effectieve micro-organismen in paardenvoer
Hier willen we feiten presenteren over het onderwerp “kuil, biergist en effectieve micro-organismen”. En onze stelling uitleggen dat geen van deze producten geschikt is voor het voeren van paarden.
We zullen deze punten samen behandelen omdat ze allemaal te maken hebben met het probleem van melkzuurbacteriën. Deze komen in kleine hoeveelheden voor in het darmmilieu van het paard, omdat ze onder andere uit de maag komen. In een gezond systeem wordt hun aantal echter in evenwicht gehouden door Veillonellaceae bacteriën, die het melkzuur onmiddellijk weer omzetten in vormen die door het paard gebruikt kunnen worden.
Als er echter extra melkzuurbacteriën in de darm worden geïntroduceerd, wordt het evenwicht verstoord en ontstaat er acidose van de dikke darm (achterste darm acidose). Wetenschappers beschouwen dit nu als een van de belangrijkste oorzaken van metabole aandoeningen en ziekten (zie voor meer informatie hierover het mooie overzichtsartikel van Rafat A.M. Al Jassim: The Bacterial Community of the Equine Gastrointestinal Tract and Its Relation to Fermentative Acidosis, Laminitis, Colic and Stomach Ulcers. Veterinary Clinics: Equine Practice: 25:2p199-215 uit 2009).
© Adobe Stock / Westwind
Al in 2009 toonden Muhonen et al. (Effects on the equine colon ecosystem of grass silage and haylage diets after an abrupt change from hay1 | Journal of Animal Science | Oxford Academic (oup.com)) aan dat de hoeveelheid melkzuurbacteriën snel toeneemt bij het voeren van voordroog of kuilvoer, zodat dysbiose met een toename van Lactobacillen en een daling van de pH al binnen drie weken na aanvang van het voeren van voordroog of kuilvoer kon worden vastgesteld bij paarden. De dramatische effecten die een toename van melkzuurbacteriën, vooral Lactobacillus en Streptococcus, heeft op de gezondheid van het paard werden al in 2008 aangetoond door Milonovich et al. (https://www.nature.com/articles/ismej200867), die het verband konden aantonen tussen een daling van de pH-waarde in de dikke darm en de ontwikkeling van hoefbevangenheid.
Helaas waren er in de loop der jaren twee parallelle onderzoekslijnen: enerzijds het bewijs van de schadelijkheid van melkzuurbacteriën in de dikke darm, die altijd werden uitgelokt door het voeren van zetmeel of vergelijkbare moleculen, en anderzijds de onderzoeken naar het microbioom bij het voeren van kuilvoer.
De gevolgen van kuilvoer in de voeding
Pas nu zijn beide onderzoekslijnen samengebracht om aan te tonen dat niet alleen zetmeel leidt tot een pathologische toename van lactaatvormers in de dikke darm, maar ook kuilvoer en dat de resulterende dysbiose geassocieerd wordt met een significante afname van cellulolytische micro-organismen en een verhoogd risico op darmverzuring, hoefbevangenheid en het ‘leaky gut’ syndroom.
Het voeren van melkzuurbacteriën in de vorm van hooi of “Effectieve Micro-organismen” (EM-A, Bokashi, die grotendeels bestaan uit melkzuurbacteriën https://doi.org/10.1300/J144v03n01_21) of het bevorderen van de kolonisatie van melkzuurbacteriën, bijvoorbeeld door het voeren van biergist (J. C. Vázquez Chagoyán, ISBN: 978-1-62417-002-7, 2013) is daarom schadelijk voor de darmhomeostase en leidt naast een inadequate ruwvoerbenutting ook tot gezondheidsproblemen op de lange termijn als gevolg van dysbiose van de dikke darm. Hoe belangrijk het voor de gezondheid van het paard is om de darmhomeostase in stand te houden, wordt ook mooi geïllustreerd in deze twee reviews: doi: https://doi.org/10.1016/j.jevs.2020.102943 en doi https://core.ac.uk/reader/323989690
Bronnen en onderzoeken over dit onderwerp
1. www.silageadvice.com; Fact Sheet Series on Haylage for Horses; 27.3.2015
2. Peiretti Bergero, Grass silages as feedstuff for horses; Journal of Food, Agriculture Environment Vol.2 (34) : 182-185. 2004
3. Müller, Feeding silage and haylage to horses; XVI International Silage Conference; 2012
4. Müller, Wrapped Forages for Horses; Faculty of Veterinary Medicine and Animal Science, Department of Animal Nutrition and Management Uppsala; 2007
5. Jensen et al.; A comparative study of the apparent total tract digestibility of carbohydrates in Icelandic and Danish warmblood horses fed two different haylages and a concentrate consisting of sugar beet pulp and black oats; Arch Anim Nutr. 2010 Oct;64(5):343-56. 2010
6. Moore-Colyer et al., Mathematical modelling of digesta passage rate, mean retention time and in vivo apparent digestibility of two different lengths of hay and big-bale grass silage in ponies; Br J Nutr. 2003 Jul;90(1):109-18. 2003
7. Müller et al.; Effect of forage conservation method on microbial flora and fermentation pattern in forage and in equine colon and faeces; Livestock Science Volume 119, Issues 1–3, December 2008, Pages 116–128; 2008
8. Muhonen et al.; Effects on the equine colon ecosystem of grass silage and haylage diets after an abrupt change from hay; J ANIM SCI 2009, 87:2291-2298.; 2009
9. Hills et al.; Feeding behaviour of horse offered ensiled lucerne; Proceedings of the 13 th International Silage Conference, Auchincruive, Scotland, U.K., pp. 328-329.; 2002
10. Muhonen; Metabolism and hindgut ecosystem in forage fed sedentary and athletic horses.; Diss. Acta Universitatis agriculturae Sueciae, Uppsala1652-6880; 2008
11. Gere et al.; Post mortem survey of peripheral dental caries in 510 Swedish horses; Equine vet. J. (2010) 42 (4) 310-315; 2010
12. Hanche-Olsen et al.; Polyneuropathy Associated with Forage Sources in Norwegian Horses; J Vet Intern Med 2008;22:178–184; 2008
13. O’Brien et al.; Fungal contamination of big-bale grass silage on Irish farms: predominant mould and yeast species and features of bales and silage; Grass and Forage Science Volume 63, Issue 1, pages 121–137; 2008
Nog een selectie van publicaties over het microbioom in de darmen van paarden
Als je meer wilt weten over de huidige stand van de wetenschap met betrekking tot het microbioom van de paardendarm, vind je hier een selectie van publicaties:
Adam K. M. G. 1951. The quantity and distribution of the ciliate protozoa in the large intestine of the horse. Parasitology, 41:301–311. doi:10.1017/S0031182000084158
Adam K. M. G. 1953. In vivo observations on the ciliate protozoa inhabiting the large intestine of the horse. Microbiology, 9:376–384.
Al Jassim R. A. et al., 2005. The genetic diversity of lactic acid producing bacteria in the equine gastrointestinal tract. FEMS Microbiol. Lett. 248:75–81. doi: 10.1016/j.femsle.2005.05.023
Alexander F., 1963. Production and fermentation of lactate by bacteria in the alimentary canal of the horse and pig. J. Comp. Pathol. 73:1–8. doi: 10.1016/S0368-1742(63)80001-6
Alexander F. et al., 1970. Bacteriophage-like particles in the large intestine of the horse. Res. Vet. Sci. 11:592–593.
Alexander F. et al., 1952. Fermentative activities of some members of the normal coccal flora of the horses large intestine. J. Comp. Pathol. Ther.62:252–259. doi: 10.1016/S0368-1742(52)80026-8
Argenzio R. A., 1975. Functions of the equine large intestine and their interrelationship in disease. Cornell Vet.65:301–331.
Baruc C. J. et al. 1983. The characterization and nitrogen metabolism of equine caecal bacteria. In: 8th Proc. 8th Equine Nutr. Physiol. Symp., Lexington, KY. p. 151–156.
Batista A. et al. 1961. Flora micoteca intestinal de equinos e asininos no recife. (In Portuguese.) Publ. Inst. Micol. Univ. Recife 326:116.
Bełżecki G. et al. 2016. Methods for the cultivation of ciliated protozoa from the large intestine of horses. FEMS Microbiol. Lett.363:fnv233. doi:10.1093/femsle/fnv233
Blackmore T. M. et al. 2013. Strong stability and host specific bacterial community in faeces of ponies. PLoS ONE 8:e75079. doi: 10.1371/journal.pone.0075079
Bonhomme A. 1986. Attachment of horse cecal bacteria to forage cell walls. J. Vet. Sci.48:313–322.
Bonhomme-Florentin A. 1969. Essais de culture in vitro des Cycloposthiidae, ciliés commensaux de l’intestin du cheval. Rôle de ces ciliés dans la dégradation de la cellulose. (In French.) Protistologica (Paris) 5:519–522.
Bonhomme-Florentin A. 1985. Attachement des Ciliés du caecum de cheval aux fragments végétaux – Dégradation des chloroplastes – Attachement des bactéries aux Ciliés du caecum. (In French.) Reprod. Nutr. Dev. 25:127–139. doi: 10.1051/rnd:19850112
Cann A. J. et al. 2005. Analysis of the virus population present in equine faeces indicates the presence of hundreds of uncharacterized virus genomes. Virus Genes 30:151–156. doi: 10.1007/s11262-004-5624-3
Choukevitch J. 1911. Etude de la flore bacterienne du gros intestin du cheval. (In French.) Ann. Inst. Pasteur (Paris) 25:247–276.
Costa M. C. et al. 2012. Comparison of the fecal microbiota of healthy horses and horses with colitis by high throughput sequencing of the V3-V5 region of the 16S rRNA gene. PLoS ONE 7:e41484. doi: 10.1371/journal.pone.0041484
Costa M. C. et al. 2015a. Characterization and comparison of the bacterial microbiota in different gastrointestinal tract compartments in horses. Vet. J.205:74–80. doi: 10.1016/j.tvjl.2015.03.018
Costa M. C. et al. 2015b. Changes in the equine fecal microbiota associated with the use of systemic antimicrobial drugs. BMC Vet. Res. 11:19. doi: 10.1186/s12917-015-0335-7
Da Veiga L. et al. 2005. Comparative study of colon and faeces microbial communities and activities in horses fed a high starch diet. Pferdeheilkunde 21:45–46.
Daly K. et al. 2012. Alterations in microbiota and fermentation products in equine large intestine in response to dietary variation and intestinal disease. Br. J. Nutr.107:989–995. doi: 10.1017/S0007114511003825
Daly K. et al. 2001. Bacterial diversity within the equine large intestine as revealed by molecular analysis of cloned 16S rRNA genes. FEMS Microbiol. Ecol. 38:141–151. doi: 10.1111/j.1574-6941.2001.tb00892.x
Davies E. 1964. Cellulolytic bacteria isolated from the large intestine of the horse. J. Appl. Bacteriol. 27:373–378. doi: 10.1111/j.1365-2672.1964.tb05044.x
De Fombelle A. et al. 2003. Characterisation of the microbial and biochemical profile of the different segments of the digestive tract in horses fed two distinct diets. Anim. Sci.77:293–304.
Dougal K. et al. 2014. Characterisation of the faecal bacterial community in adult and elderly horses fed a high fibre, high oil or high starch diet using 454 pyrosequencing. PLoS ONE 9:
e87424. doi: 10.1371/journal.pone.0087424
Dougal K. et al. 2013. Identification of a core bacterial community within the large intestine of the horse. PLoS ONE8:e77660. doi: 10.1371/journal.pone.0077660
Dougal K. et al. 2012. A comparison of the microbiome and the metabolome of different regions of the equine hindgut. FEMS Microbiol. Ecol.82:642–652. doi: 10.1111/j.1574-6941.2012.01441.x
Dougal K. 2005. The effect of exercise on microbial activity in the hindgut of horses. In: Proc. Br. Soc. Anim. Sci. Annu. Conf., York, UK. p. 47.
Dyar H. O. et al. 1894. Notes on normal intestinal bacilli of the horse and of certain other domesticated animals. Technol. Q. VI:256. Zbi. Baht.16: 838.
Faubladier C. et al. 2013. Effect of transportation on fecal bacterial communities and fermentative activities in horses: Impact of Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 supplementation. J. Anim. Sci.91:1736–1744. doi: 10.2527/jas.2012-5720
Fernandes K. A. et al. 2014. Faecal microbiota of forage-fed horses in New Zealand and the population dynamics of microbial communities following dietary change.
PLoS ONE 9:e112846. doi: 10.1371/journal.pone.0112846
Gaillard-Martinie B.et al. 1995. Piromyces citronii sp. nov., a strictly anaerobic fungus from the equine caecum: A morphological, metabolic and ultrastructural study. FEMS Microbiol. Lett.130:321–326. doi: 10.1111/j.1574-6968.1995.tb07738.x
Garner H. E. et al. 1978. Changes in the caecal flora associated with the onset of laminitis. Equine Vet. J.10:249–252. doi: 10.1111/j.2042-3306.1978.tb02273.x
Glinsky M. J. et al. 1976. Measurement of volatile fatty acid production rate in the cecum of the pony. J. Anim. Sci.42:14651470.
Goachet A. G. et al. 2010. Long-term effects of endurance training on total tract apparent digestibility, total mean retention time and faecal microbial ecosystem in competing Arabian horses. Equine Vet. J.42:387–392. doi: 10.1111/j.2042-3306.2010.00188.x
Gold J. J. et al. 1988. Ultrastructural description of a new chytrid genus of caecum anaerobe Caecomyces equi gen. nov., sp. nov., assigned to the Neocallimasticaecceae. Biosystems21:403–415. doi: 10.1016/0303-2647(88)90039-1
Golomidova A. et al. 2007. The diversity of coliphages and coliforms in horse feces reveals a complex pattern of ecological interactions. Appl. Environ. Microbiol.73:5975–5981. doi: 10.1128/AEM.01145-07
Goodson J. et al. 1988. Effects of an abrupt diet change from hay to concentrate on microbial numbers and physical environment in the cecum of the pony. Appl. Environ. Microbiol.54:1946–1950.
Grønvold A.-M. R. et al. 2010. Fecal microbiota of horses in the clinical setting: Potential effects of penicillin and general anesthesia. Vet. Microbiol.145:366–372. doi:10.1016/j.vetmic.2010.03.023
Gruby D. et al. 1843. Recherches sur des animalcules se développant en grand nombre dans l’estomac et dans les intestins, pendant la digestion des animaux herbivores et carnivores. (In French.) CR Acad. Sci.,Paris 17:1304–1308.
Hansen N. C. et al. 2015. High nutrient availability reduces the diversity and stability of the equine caecal microbiota. Microb. Ecol. Health Dis.26:27216.
Harhangi H. R. et al. 2003. Cel6A, a major exoglucanase from the cellulosome of the anaerobic fungi Piromyces sp. E2 and Piromyces equi. Biochim. Biophys. Acta, Gene Struct. Expression1628:30–39. doi: 10.1016/S0167-4781(03)00112-X
Harlow B. E. et al. 2013. Diarrhea-associated pathogens, lactobacilli and cellulolytic bacteria in equine feces: Responses to antibiotic challenge. Vet. Microbiol.166:225–232. doi: 10.1016/j.vetmic.2013.05.003
Hastie P. M. et al. 2008. Semi-quantitative analysis of Ruminococcus flavefaciens, Fibrobacter succinogenes and Streptococcus bovis in the equine large intestine using real-time polymerase chain reaction. Br. J. Nutr.100:561–568. doi: 10.1017/S0007114508968227
Heath I. B. et al. 1983. Assignment of the rumen anaerobe Neocallimastix frontalis to the Spizellomycetales (Chytridiomycetes) on the basis of its polyflagellate zoospore ultrastructure. Can. J. Bot.61:295–307. doi: 10.1139/b83-033
Hsiung T. S. 1930. A monograph of the protozoa of the large intestine of the horse. Iowa State Coll. J. Sci.4:356–423.
Hungate R. E.1950. The anaerobic mesophilic cellulolytic bacteria. Bacteriol. Rev.14:1–46.
Hungate R. E.1966. The rumen and its microbes. Academic Press, New York, NY.
Jensen B. B. 1996. Methanogenesis in monogastric animals. Environ. Monit. Assess.42:99–112. doi: 10.1007/BF00394044
Joblin et al. 1989. Fermentation of barley straw by anaerobic rumen bacteria and fungi in axenic culture and in co-culture with methanogens. Lett. Appl. Microbiol.9:195–197. doi: 10.1111/j.1472-765X.1989.tb00323.x
Jouany J.-P. et al. 2009. Effect of live yeast culture supplementation on hindgut microbial communities and their polysaccharidase and glycoside hydrolase activities in horses fed a high-fiber or high-starch diet. J. Anim. Sci.87:2844–2852. doi: 10.2527/jas.2008-1602
Julliand V.1996. Etude de l’écosystème cæcal des équidés: Aptitude à dégrader les polyolosides pariétaux, Caractérisation quantitative et qualitative des flores cellulolytiques bactériennes et fongiques dominantes. (In French.) Thèse de doctorat 3ème cycle, Université de Bourgogne, Dijon, France ].
Julliand V. et al. 2001. Feeding and microbial disorders in horses: 3 – Effects of three hay:grain ratios on microbial profile and activities. J. Equine Vet. Sci.21:543–546. doi: 10.1016/S0737-0806(01)70159-1
Julliand V. et al. 1999. Identification of Ruminococcus flavefaciens as the predominant cellulolytic bacterial species of the equine cecum. Appl. Environ. Microbiol.65:3738–3741.
Julliand V. et al. 2005. Fecal microflora as a marker of cecal or colonic microflora in horses?In: 19th Equine Sci. Soc. Symp., Tucson, AZ. p. 140–141.
Julliand V. et al. 1998. Comparison of metabolic activities between Pyromyces citronii, an equine fungal species, and Pyromyces communis, a ruminal species. Anim. Feed Sci. Technol.70:161–168. doi: 10.1016/S0377-8401(97)00043-6
Kern D. L. et al. 1974. Ponies vs. steers: Microbial and chemical characteristics of intestinal ingesta. J. Anim. Sci.38:559–564.
Kern D. L. et al. 1973. Pony cecum vs. steer rumen: The effect of oats and hay on the microbial ecosystem. J. Anim. Sci.37:463–469.
Kulikov E. et al. 2007. Diversity and dynamics of bacteriophages in horse feces. Microbiology76:236–242. doi: 10.1134/S0026261707020166
Liebetanz E. 1910. Die parasitischen protozoen des wiederkäuermagen vorkommenden protozoen. (In German.)Arch. Protistenkd.32:111–170.
Liggenstoffer A. S. et al. 2010. Phylogenetic diversity and community structure of anaerobic gut fungi (phylum Neocallimastigomycota) in ruminant and non-ruminant herbivores. ISME J.4:1225–1235. doi: 10.1038/ismej.2010.49
Lin C. et al. 1995. Taxon-specific probes for the cellulolytic genus Fibrobacter reveal abundant and novel equine-associated population. Appl. Environ. Microbiol.61:1348–1351.
Lwin K.-O. et al. 2014. Comparative analysis of the methanogen diversity in horse and pony by using mcrA gene and archaeal 16S rRNA gene clone libraries. Archaea2014:483574.
Mackie R. I. et al. 1988. Enumeration of anaerobic bacterial microflora of the equine gastrointestinal tract. Appl. Environ. Microbiol.54:2155–2160.
Maczulak A. E. et al. 1985. Nitrogen utilisation in bacterial isolates from the equine cæcum. Appl. Environ. Microbiol.50:1439–1443.
McCreery S. et al. 1971. Microflora in the equine cecum. J. Anim. Sci.33(Suppl. 1):234(Abstr.).
Medina M. et al. 2002. Effect of a preparation of Saccharomyces cerevisiae on microbial profiles and fermentation patterns in the large intestine of horses fed a high fiber or a high starch diet. J. Anim. Sci.80:2600–2609.
Milinovich G. J. et al. 2006. Changes in equine hindgut bacterial populations during oligofructose-induced laminitis. Environ. Microbiol.8:885–898.
Miyaji M. et al. 2008. Fiber digestion in various segments of the hindgut of horses fed grass hay or silage. Anim. Sci. J.79:339–346. doi: 10.1111/j.1740-0929.2008.00535.x
Moore B. E. et al. 1993. Effects of diet and hindgut defaunation on diet digestibility and microbial concentrations in the cecum and colon of the horse. J. Anim. Sci.71:3350–3358.
Moreau M. M. et al. 2014. Illumina sequencing of the V4 hypervariable region 16S rRNA gene reveals extensive changes in bacterial communities in the cecum following carbohydrate oral infusion and development of early-stage acute laminitis in the horse. Vet. Microbiol.168:436–441. doi: 10.1016/j.vetmic.2013.11.017
Morvan B. et al. 1996. In vitro interactions between rumen H2-producing cellulolytic microorganisms and H2-utilizing acetogenic and sulfate-reducing bacteria. Anaerobe2:175–180. doi: 10.1006/anae.1996.0023
Muhonen S. et al. 2010. Effect of three different forage-based diets on microbial flora, pH and viscosity of the equine hindgut. In: EllisA. D.LonglandA. C.CoenenM.MiragliaN.editors, The impact of nutrition on the health and welfare of horses.Wageningen Academic Publishers,
Wageningen, the Netherlands. p. 196–198.
Müller C. et al. 2008. Effect of forage conservation method on microbial flora and fermentation pattern in forage and in equine colon and faeces. Livest. Sci.119:116–128. doi: 10.1016/j.livsci.2008.03.007
Munn E. A. 1994. The ultrastructure of anaerobic fungi. In: OrpinC. G.Mountfort D. O. editors, Anaerobic fungi: Biology, ecology, and function.Marcel Dekker, New York, NY. p. 47–105.
O’Donnell M. et al. 2013. The core faecal bacterial microbiome of Irish Thoroughbred racehorses. Lett. Appl. Microbiol.57:492–501. doi: 10.1111/lam.12137
Orpin C. G. 1981. Isolation of cellulolytic phycomycete fungi from the cæcum of the horse. Microbiology123:287–296. doi: 10.1099/00221287-123-2-287
Ozeki K. et al. 1973. On the distribution of the ciliated protozoa in the large intestine of horse. Tohoku J. Agric. Res.24:86–101.
Proudman C. et al. 2015. Characterisation of the faecal metabolome and microbiome of Thoroughbred racehorses. Equine Vet. J.47:580–586. doi: 10.1111/evj.12324
Sadet-Bourgeteau S. et al. 2012. La diversité de l’écosystème microbien du tractus digestif équin. (In French.) INRA Prod. Anim.25:407–418.
Sadet-Bourgeteau S. et al. 2014. Comparison of the bacterial community structure within the equine hindgut and faeces using automated ribosomal intergenic spacer analysis (ARISA). Animal8:1928–1934. doi: 10.1017/S1751731114001943
Schoster A. et al. 2013. Comparison of microbial populations in the small intestine, large intestine and feces of healthy horses using terminal restriction fragment length polymorphism. BMC Res. Notes6:91. doi: 10.1186/1756-0500-6-91
Schoster A. et al. 2015. Effects of transport, fasting and anaesthesia on the faecal microbiota of healthy adult horses. Equine Vet. J.(in print). doi: 10.1111/evj.12479
Steelman S. M. et al. 2012. Pyrosequencing of 16S rRNA genes in fecal samples reveals high diversity of hindgut microflora in horses and potential links to chronic laminitis. BMC Vet. Res.8:231. doi: 10.1186/1746-6148-8-231
Varloud M. et al. 2004. Partial and total apparent digestibility of dietary carbohydrates in horses as affected by the diet. Anim. Sci.79:61–72.
Vavra J. et al. 1966. Etude sur la morphologie: Le cycle évolutif et la position systématique e callimstix cyclopis weissenberg 1912. (In Die parasitischen protozoen des wiederkäuermagen vorkommenden protozoen. ) Protistologica2:5–13.
Willing B. et al. 2009. Changes in faecal bacteria associated with concentrate and forage-only diets fed to horses in training. Equine Vet. J.41:908–914. doi: 10.2746/042516409X447806
Ze X. et al. 2013. Some are more equal than others: The role of “keystone” species in the degradation of recalcitrant substrates. Gut Microbes4:236–240. doi: 10.4161/gmic.23998
🇬🇧 We are an experienced team of therapists specializing in feed consultation and integrated therapies for horses. With extensive experience in treating metabolic issues, we focus on natural, species-appropriate feeding and proven naturopathic remedies to enhance your horse's health. Benefit from our expertise to ensure the well-being of your horse.
- West-Nijlvirus bij paarden - 10. september 2024
- Helpt knoflook tegen insecten bij paarden? - 29. juni 2024
- Te veel ijzer in het voer – de reden voor slecht hoefhoorn? - 25. mei 2024
