Onder paardeneigenaren circuleert een hardnekkig gerucht dat het mogelijk is om de spierontwikkeling van een paard te verbeteren door eiwitrijke voedingssupplementen te geven. Het is echter van groot belang om te begrijpen dat eiwit inderdaad een cruciale rol speelt in de spierontwikkeling. Net als bij mensen is de spierontwikkeling bij paarden afhankelijk van hun niveau van fysieke activiteit.
Zonder de juiste training zal een paard niet de spierontwikkeling bereiken die typisch is voor sportpaarden.
Het geven van eiwitrijke voedingssupplementen alleen is geen garantie voor verbeterde spierontwikkeling als het paard niet de juiste lichaamsbeweging en training krijgt. Toch zien paarden, vooral als ze een “voedzaam” dieet krijgen met een hoog aandeel krachtvoer, er vaak erg gespierd uit, zelfs als ze eigenlijk helemaal niet werken. Dit kan om twee redenen zijn: Ten eerste zijn er genetische factoren die van nature van invloed zijn op hoe gespierd een paard lijkt. Zo zal een koudbloedpaard er doorgaans gespierder uitzien en een vollere achterhand hebben dan een volbloedpaard.
Een stevige spierbasis hoeft echter niet noodzakelijkerwijs te wijzen op kracht, uithoudingsvermogen of prestaties. Vooral bij volbloedpaarden of endurancepaarden is het vaak een vraag waar ze de kracht voor hun prestaties vandaan halen, aangezien ze er vaak slank maar taai uitzien..
Een andere factor die bijdraagt aan spiergroei is in feite hun dieet. Als een paard een overmaat aan energie krijgt, met name uit bronnen zoals suiker, zetmeel, vet en eiwit in krachtvoer of rijk weidegras, hebben veel paardenrassen de neiging om deze overtollige energie om te zetten in vet.
In tegenstelling tot mensen hoopt dit vet zich niet op als zachte vulling op de heupen bij paarden. In plaats daarvan slaan paarden vet op als ‘strengen’ in hun spieren. Dit zorgt ervoor dat de spieren volumineuzer en getrainder lijken, ook al is er eigenlijk geen sprake van een toename in spiermassa.
Om effectieve prestaties van werkende spieren te garanderen, spelen twee sleutelfactoren een rol: de juiste training en de samenstelling van eiwitten. Drie aminozuren zijn cruciaal voor spieropbouw, omdat het lichaam ze niet zelf kan aanmaken: lysine, methionine en threonine.
Het voeren van eiwitbronnen die rijk zijn aan aminozuren maar een ongunstige samenstelling hebben, helpt niet bij spieropbouw; in plaats daarvan belast het het lichaam, omdat deze aminozuren moeten worden afgebroken en uitgescheiden.
Bovendien is het raadzaam om de voorkeur te geven aan eiwit uit vezelbronnen om het zetmeelgehalte (suiker) in het voer te minimaliseren. Voorbeelden van dergelijke eiwitbronnen zijn peulgewassen. De bekendste hiervan zijn luzerne en zijn ‘zusterplant’, de esparcette. Esparcette heeft niet alleen een gunstigere eiwitverhouding met hogere gehaltes aan lysine, methionine en threonine, maar brengt ook tannines in de darm. Deze tannines helpen het darmmilieu te stabiliseren en verbeteren de algemene verteerbaarheid van het voer.
Als het niet haalbaar is om paarden geweekte esparcette brok te geven, misschien omdat het paard vochtig voer niet lust of vanwege logistieke beperkingen, kan het dieet nog steeds worden verbeterd door selectief de drie essentiële aminozuren toe te voegen. Je kunt ze direct kopen als OKAPI Lymeth en het poeder gewoon mengen met het normale paardenvoer. Samen met de juiste training zullen de juiste spieren uiteindelijk zichtbaar worden.
